به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از اصفهان، نورالله جویا روزنامه‌نگار و کارشناس حوزه رسانه و ارتباطات طی یادداشتی با عنوان «ﺭﺋﯿﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ هماهنگی ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ اسلامی شاهین‌شهر یا حاجی‌دلیگانی» آورده است؛
روز گذشته 29 مردادماه 1402 دعوت‌نامه‌ای با این مضمون «بدین‌وسیله دعوت می‌گردد در نشست ویژه اصحاب فرهنگ هنر و رسانه شهرستان شاهین‌شهر و میمه که با حضور نماینده محترم فرمانداری شهرستان به‌منظور تبیین و روشنگری مسائل روز جامعه و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات سال جاری، برگزار می‌گردد حضور به هم رسانید» بعد ارسال این دعوت‌نامه امروز 30 مردادماه 1402 در تالار شیخ بهایی شهرداری شاهین‌شهر به‌عنوان یک خبرنگار حاضر شدم تا از بیانات نماینده فرماندار و رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شهرستان شاهین‌شهر و میمه در خصوص موضوع مطرح شده استفاده کنیم.
شاید کمتر کسی باشد در شهر شاهین‌شهر مصیب نجیمی را نشناسد. او اصالتاً بچه یکی از محلات خورزوق از توابع شهرستان برخوار و از بازنشستگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که بعد از به افتخار بازنشستگی شدن نزدیک 15 سال هست مسئولیت شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شهرستان شاهین‌شهر و میمه را به دست گرفته و گاهی در کسوت هادی یا کارشناس مسائل سیاسی اظهار می‌کند.
طیف سیاسی او اصول‌گراست و همیشه هم در حاشیه جلسات عنوان می‌کند که حاضرم از نظر دیدگاهی با جریانات اصلاح‌طلب در خصوص مسائل سیاسی و موضوع گیری‌های به اصلاح خلاف نظام مناظره کنم.
بعضی مواقع هم نگارند در گفت‌وگو با وی احساس می‌کنم با جمع‌آوری و یا حتی مطالعه مسائل سیاسی و داده‌های آماری تک‌بعدی خیال می‌کند خطیب توانایی است و نسبت به مسائل مختلف اشرافیت کامل دارد و دیگران به‌مانند او چندان نمی‌توانند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند.
خلاصه امروز در گفت‌وگویی که با استاد مصیب نجیمی مسئول شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شاهین‌شهر و میمه داشتم، در دفاع از همشهری خود عنوان کردند که مطالب شما در خصوص آقای حاجی‌دلیگانی نماینده فعلی مجلس دنبال می‌کنم و از نگاه بنده تخریب کننده است.
بنده نیز پاسخ دادم این تفاوت نگاه طبیعی است و بدون شک نقد است و نه تخریب. چراکه ما هیچ دشمنی و خباثتی با آقای حاجی‌دلیگانی نداشته و نداریم، چون‌که معتقدیم بالاخره برای این نظام در جایگاه‌های مختلف با تمام ظرفیتی که داشته است سربازی کرده‌اند.
اما امروز زمان آن رسیده است این سرباز نظام، انقلاب و رهبری و مردم جای خود را با یک سرباز جدید، تازه نفس، دارای ایده و برنامه تغییر بدهند. تا به قول مقام معظم رهبری آن گردش نخبگانی اتفاق بی افتد.
در ادامه به‌اتفاق آقای نجیمی در ابتدای یادداشت که به آن اشاره شد (در نشست ویژه اصحاب فرهنگ هنر و رسانه شهرستان شاهین‌شهر و میمه به‌منظور تبیین و روشنگری مسائل روز جامعه و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات سال جاری) شرکت کردیم که به‌اتفاق سخنران این نشست خود ایشان بودند.
نجیمی در همان ابتدای جلسه گفت: دولتی را که حجت‌الاسلام رئیسی رئیس‌جمهور کشورمان از حجت‌الاسلام روحانی تحویل گرفتند، دولتی بود که اگر تلاش‌های شبانه‌روزی و جهادی آقای رئیسی و تیم اقتصادی او نبود همان ماه‌های اول هم نمی‌توانست دوام بیاورد.
در ادامه با عنوان‌کردن آمار و ارقامی اظهار کرد: دولت رئیسی در دو ساله خدمت خود با ساماندهی مالیات‌ها، تسهیل در صدور مجوزهای کسب‌وکار، گرفتن امضاهای طلایی، آب‌رسانی به نقاط محروم، خرید تضمینی گندم از نرخ 11 هزار و 500 تومان از کشاورزان، پس‌گرفتن اموال بیت‌المال از چنگال مفسدان و زمین خوران، سفرهای استانی، بایگانی کردن ویروس کرونا، جلوگیری از تعطیلی 4 هزار واحد صنعتی، کاهش نرخ تورم و تقویت ارزش ریال در مقابل سایر واحدهای پولی کشورهای دنیا و صدها خدمات ارزنده دیگر کشور را از باتلاق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نجات داد.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شهرستان شاهین‌شهر و میمه در پایان تصریح کرد: به‌خاطر این خدمات ارزنده شما اصحاب هنر و رسانه وظیفه سنگینی در راستای تشویق مردم جهت برگزاری یک انتخابات پرشور بخصوص در شهر شاهین‌شهر که همیشه مورد هدف دشمنان بوده است دارید.
بنده بعد پایان سخنان نجیمی با کسب اجازه در پاسخ گفتم، این اتفاق در گرو دو چیز هست؛ اول سفره های خالی مردم ایران توسط دولت آقای رئیسی پربرکت شود و بساط این تورم، گرانی و رکورد در بازار جمع شود و مردم آثار این خدمات را در این چندماه منتهی به انتخابات در سفرهای خالی خود ببینند.
دوم اینکه فیلتر نظام که شورای نگهبان باشد زمینه اعتماد مجدد مردم به صندوق‌های رای با تایید صلاحیت کاندیداهای همه اقشار و احزاب مختلف جامعه چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب بالا ببرد و مدیریت کشور را تنها به یک جریان فکری واگذار نکند، چرا که مالکیت کشور اذعان همه ایرانیان است و همه باید در ساختن و آبادانی آن مشارکت داشته باشند.
که بعد از مطالب بنده چند تن از هنرمندان ضمن تایید این سخنان در حالت اعتراض عنوان کردند ما نظام و انقلاب و رهبری و شهدا را دوست داریم؛ چون که برای آن هزینه‌های سنگینی کرده‌ایم. اما با این گرانی و تورم و نظام یارانه‌ای و پایین‌بودن دستمزدها دیگر نه به دولتمردان و نه به نمایندگان مجلس اعتماد نداریم.
چراکه الان تعداد مراجعات به مراکز حمایتی همچون کمیته امداد و بهزیستی و خیرها به‌شدت افزایش پیدا کرده است و خیلی افراد جامعه به نان شب شان محتاج هستند و این یک واقعیت تلخ غیر قابل‌انکار در ایران است. (تأمین جهیزیه، پیدا کردن شغل و نبود امنیت آن، عدم مدیریت زیست‌محیطی، افزایش سن ازدواج، تأمین مسکن بخصوص برای زوج‌های جوان، افزایش قیمت دارو، خرید خودرو و البسه و مایحتاج زندگی به‌شدت سخت و نگران کنند شده است)
خلاصه آقای نجیمی در پاسخ عنوان کردند بنده سمت اجرایی نداریم و مسئولیت بنده تبیین و روشنگری در راستای اهداف و سیاست‌های متعالی نظام و رهبری است.
اما در ادامه لازم دانستم مطالبی چند مهم به آقای نجیمی به‌عنوان یک خبرنگار مستقل یادآور شوم.
اولاً جناب آقای نجیمی بفرمایید شما ﺭﺋﯿﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ هماهنگی ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ اسلامی شاهین‌شهر و میمه هستید یا رئیس شورای هماهنگی تبلیغات حاجی‌دلیگانی؟
جناب آقای نجیمی اگر شما از جمله کسانی هستید که از پیش در هر بحث و مناقشه‌ای، سخنان کسی که نتیجه‌گیری نهایی وی با باور و نگرش شما هم‌سو باشد را مستدل‌تر و متقن‌تر می‌دانید، شما نیز گرفتار و سازنده‌ی جامعه بی چرا هستید.
اگر شما با سخنانی مواجه شدید که ده‌ها ادعا در آن گنجانده شده و برای هیچ‌کدام از آنها حتی برخی از آنها دلیلی اقامه نشده بود و شما آنها را پذیرفتید، باز هم شما گرفتار و سازنده‌ی جامعهی بی‌چرا هستید.
از اینها فراتر برویم، اگر شما درباره‌ی مهم‌ترین باورها و عقاید خود به قول دکارت در هر موضوعی دست‌کم یک بار چون و چرا نکرده‌اید، باز شما سازنده و گرفتار جامعهی بی‌چرا هستید.
یا اگر شما در مواجهه با اخبار و مدعیات مختلف افراد در تمام رسانه‌ها با هر جهت‌گیری، عینک شک و تردید به چشم نزده‌اید یا چون و چرایی در مقابل مدعیات آنها نمی‌کنید، باز هم..خلاصه‌ی کلام اینکه اگر شما در برابر هر ادعا، به نسبت نوع ادعا، مطالبه‌ی دلیل نمی‌کنید، جزئی از اجزاء یک جامعهی بی‌چرا هستید که البته احتمالا خودتان هم گرفتار آن جامعه هستید، به این معنا که علت این رویکرد شما بالیدن در چنین جامعه و فرهنگی‌ست که چون و چرا ندارد و اهل پرسشگری و استدلال نیست.
بارها برای من پیش آمده یا اصلا ناگفته از رفتار جامعه پیداست که گرایش عمده‌ی آن رد یا قبول ادعاهای نهایی‌ست یا مثلا در موضوعات مختلف از جمله سیاسی، عقیدتی و غیره، نگرش شما اهمیت دارد و بس، نه استدلال‌های شما.
این رفتار یک جامعهی بی‌چراست و فرهنگ تاریخی آن گرفتار چنین معضل بنیادینی‌ست که پایه و اساس تمام بی‌چارگی‌ها در همین بی‌چرایی‌هاست. البته همین حالا باید دقت کنید که ادعای خود این متن را هم بی چون و چرا نپذیرید.
تا اینجا هیچ دلیلی برای این ادعا ارائه نشده که 'چرا' جامعه بی‌چرا به جامعه‌ای بی‌چاره بدل خواهد شد؟ پس اگر تا همین‌جا پذیرفتید که این ادعا هم موجه است، چندان اهل چون و چرا نیستید مگر آن‌که خودتان در ذهنتان دلایلی را برای این مدعا ساخته یا حدس زده باشید.
البته چون و چرا کردن در برابر ادعاهای مختلف، شرط کافی سعادت جامعه نیست، اما حتما شرط لازم است و نه فقط شرط لازم، بلکه شرطی اساسی و ضروری.
چرا؟چون سعادت هر جامعه‌ای نیاز به بهبود و ارتقا سطح باورها و نگرش‌های صادق یا موجه دارد.
به عبارت ساده‌تر، نظرات تک تک افراد جامعه هرچه به حقیقت نزدیک‌تر باشد، آن جامعه سعادت بیشتری نصیبش می‌شود و برای مسائل و مشکلات خود چاره‌های کاربردی‌تر، عملی‌تر و باکیفیت‌تری می‌اندیشد.
با مثالی ساده‌تر، اگر شما قصد ساختن یک ساختمان را داشته باشید اما در ریاضیات و محسابات شما خطایی وجود داشته باشد یا برآوردهای ساده‌ی فیزیکی شما از وزن و جرم و حجم اجسام خطا باشد، یا اصلا ساختمانی ساخته نخواهد شد یا در خوشبینانه‌ترین حالت فرضی، ساختمان شما دیر یا زود فرو می‌ریزد.
پس ما برای حل هر مسئله‌ای و پیدا کردن بهترین راهِ چاره نیازمند باورها و عقاید و نظرات صادق و موجه هستیم که با حقیقت مطابقت بیشتری داشته باشد. با پذیرش این نکته، ما برای ارتقا سطح سعادت یک جامعه در کل، نیازمند نزدیکی و قرابت هرچه بیشتر نظرات افراد جامعه با حقیقت هستیم.
حقیقت در اینجا به معنای داشتن نظراتی است که با واقعیت‌های بیرونی مطابقت دارد(وارد بحث تفصیلی آن نشویم زیرا همین‌قدر کفایت می‌کند).
اما چگونه می‌توان به باورهای صادق یا موجه بیشتری دست یافت؟ با پرسشگری و دستیابی به بهترین شواهد و استدلال‌ها. خود این پرسشگری و دستیابی به بهترین شواهد و استدلال‌ها از کجا حاصل می‌شوند و چگونه باید به آنها دست یافت؟
با "چرا". یعنی هر ادعایی را آن‌قدر از فیلتر چون و چرا عبور دهیم و دلایل و شواهد آن را بسنجیم تا به کشف بهترین شواهد و استدلال‌ها برسیم.
به تعبیر دیگر با نوعی نگاه شک‌گرایانه به مدعیات مختلف نگریستن و حتی در مواجهه با خود استدلال‌ها و شواهد نیز به سادگی تسلیم نشده و آن‌قدر سوزنمان روی "چرا" گیر کند تا به نقطه‌ای واقعا قانع کننده و متقن برسیم.
بنابراین به‌طور خلاصه ما برای اینکه به بهترین راه‌حل‌ها و چاره‌های هر مسئله‌ای برسیم، چون چرا کردن یکی از شروط ضروری و لازم ماست و نیازمند التزام تام و تمام به عقلانیت و استدلال هستیم.
و اما برعکس، اگر چنین رویه‌ای نداشته باشیم کاسه‌ی ادعاهای ما آن‌قدر پر است که لبریز می‌شود، اما در کاسه‌ی دلایل و شواهد ما دریغ از یک قطره خردورزی. تا جایی که این روند بی‌چرایی، ما را به بی‌چارگی می‌رساند و تازه می‌پرسیم چرا بیچاره‌ایم!
جناب آقای نجیمی ضمن رد نکردن موفقیت‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در حوزه‌های مختلف ولی واقعیت جامعه امروز ایران چیزی دیگری است که چراهای زیاد در اینکه چرا به این حال روز افتاده است، در خود پنهان کرده است و باید به‌صراحت گفت با دستاوردهایی که تا این ساعت تأثیری بر سفرهای خالی مردم نداشته است نباید خودمان را گول بزنیم.
جناب آقای نجیمی پاسخ یکی از این چراهای نخبگان، اقشار مختلف، اصناف و احزاب واژه "تغییر" و ایجاد "تحول" در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی است و نه "تکرار"، البته نه به هر قیمتی چرا که متوسل‌شدن به هر کاری برای دستیابی به "تغییر" و "تحول" بخصوص از حوزه انتخابیه شاهین‌شهر، میمه و برخوار تولید یک فرهنگ منحط است هر چند رقیب برای تکرار شدن دست به هر بازی سیاسی می‌زند!
داوطلبان حوزه انتخابیه شاهین‌شهر، میمه و برخوار اگر می‌خواهند در برابر رقیب پرقدرت "تکراری" بی ایستند و با او رقابت و منظره و مباحثه کنند باید سعی کنند ارزش‌های متعالی‌تر از ارزش‌های او خلق کنند. برنامه‌های بهتری نسب به او به مردم ارائه کنند و به‌خوبی وظایف یک نماینده را برای مردم بخصوص طیف سنتی تبیین کنند.
کاندیدی می‌تواند ارزش‌های کهن تکراری در شاهین‌شهر، میمه و برخوار کنار بزند و بر رقیب همیشه تکراری پیروز شود که ارزش‌های جدیدی خلق کند و گرنه هیچ تفاوتی بین نماینده جدید و گزینه فعلی که خود را خادم معرفی می‌کند نخواهد بود.
استاد خوبم نجیمی خود شکن، آیینه شکستن خطاست.
