ایران بیشترین تعطیلات جهان را دارد

در حالی که میانگین تعطیلات رسمی سالانه در کشورهای جهان ۱۰ روز است؛ ایران با ٢٥ روز تعطیلات رسمی  - در قیاس با در سایر کشورهای جهان - در جایگاه نخست قرار دارد. بنا به گزارشهای رسمی از سال ۱۳۵۸ تا کنون تعداد روزهای تعطیل رسمی در ایران ۶۷ درصد رشد کرده است.
طولانی ترین تعطیلات رسمی ایرانیان تعطیلی ادارات دولتی به مناسبت نوروز به مدت ۵ روز در آغاز فروردین ماه است.
تعطیلات رسمی در ایران به ۳ دسته تعطیلات ملی، سیاسی و مذهبی تقسیم می شوند.
تعطیلات ملی شامل چهار روز نخستین فروردین و روز سیزدهم همین ماه است.
تعطیلات سیاسی نیز ۵ روز است، شامل: ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی ایران، ۱۴ خرداد سالروز درگذشت آیت الله خمینی، ۱۵ خرداد سالروز قیام ۱۳۴۲، ۲۲ بهمن سالگرد انقلاب ۱۳۵۷، و ۲۹ اسفند سالگرد تصویب قانون ملی شدن نفت است. این آخرین تعطیلی، یک بار در مرداد ماه سال ۱۳۷۸ حذف شد، اما دوباره در آبان ماه همان سال مجدداً ابقا شد.
 تعطیلات مذهبی در ایران ۱۵ روز است، شامل: تاسوعا، عاشورا، اربعین، وفات پیامبر و امام دوم، وفات امام رضا، تولد پیامبر و امام جعفر صادق، وفات دختر پیامبر  و امام صادق، عید مبعث، عید قربان، عید غدیر، عید فطر، ولادت امام علی، درگذشت پیشوای شیعیان، تولد امام دوازدهم.
تعطیلات مذهبی بر اساس تقویم قمری است و گاهی با روزهای جمعه یا دیگر تعطیلی ها منطبق می شود. 
محاسبات مرکز پژوهش های مجلس نشان می دهد هر روز تعطیلی معادل۱۴۲۸ میلیارد تومان به اقتصاد ملی زیان وارد می کند.
 این موضوع نیز قابل توجه است که میزان بهره وری کار در ایران بسیار پایین است. سید رضا اکرمی، رئیس شورای فرهنگ عمومی نهاد ریاست جمهوری چند روز پیش میزان بهره وری کارمندان دولت را ۴۵ دقیقه در روز دانست. 
احمد علوی ، اقتصاددادن و استاد دانشگاه در استکهلم سوئد به صدای آمریکا گفت میزان بهره وری کار در هر کشوری بر تولید ملی  آن کشور اثر مستقیمی دارد و در کشورهایی مثل ایران که بهروری کار پایین است، رشد اقتصادی نیز پایین خواهد بود.
براساس آماری که مرکز پژوهش های مجلس ارائه داده میزان ساعت کار مفید برای تمام ادارات و کارمندان ایرانی قابل محاسبه نیست زیرا میزان بهره وری در ادارات مختلف متفاوت است.
حسین قدیری ابیانه طی محاسباتی در کتاب «توهم نفتی و اقتصاد استراحتی» به این نتیجه رسیده است که هر کارمند رسمی دولتی در ایران در طول ۳۰سال خدمت معادل سه ماه کار مفید انجام می دهد.
در دهه های گذشته - چه قبل و چه بعد از انقلاب - دولتهای مختلف چند بار  سعی کردند تعداد روزهای تعطیل رسمی را کاهش دهند که هر بار با مخالفان رهبران مذهبی مواجه شدند و این کار به شیوه ای ماندنی انجام نشد.

مهاباد

مَهاباد (به کردی: مه‌هاباد، mehabad) مرکز شهرستان مهاباد و یکی از شهرهای کردنشین استان آذربایجان غربی در ایران می‌باشد. مهاباد شهری سرسبز می‌باشد و در میان چندین کوه واقع شده‌است.

بر اساس نتایج آمارگیری سال ۱۳۸۵ شهر مهاباد چهارمین شهر پرجمعیت آذربایجان غربی و همچنین بر اساس نتایج این آمارگیری این شهر پنجمین شهر بزرگ کردنشین ایران محسوب می‌شود. همچنین این شهر ۵۹ امین شهر پرجمیعت ایران و ۲۶۸۶ امین شهر پرجمیعت جهان است. .همچنین این شهرستان (شهر با احتساب حومه) ۵ امین شهرستان استان و ۷۷ امین شهرستان پرجمعیت ایران می‌باشد.

مهاباد در منطقه مکری کردستان ایران واقع شده و نام کنونی آن در دوره رضا شاه بر آن نهاده شده است. این شهر پیشتر ساوج یا ساوجبلاغ خوانده می‌شد. این شهر پایتخت جمهوری کردستان نیز در سال ۱۹۴۶ میلادی بوده است.
منطقه مهاباد، صحنه درگیریهای مکرر سیاسی در دوران مدرن بود، به طوری که پس از جمهوری کردستان این شهر مرکز ناسیونالیسم کرد قرار گرفت و در دوران انقلاب ۱۳۵۷ ایران به مدت کوتاهی تحت کنترل کردها بوده‌است.