مدیر قرارگاه سایبری بسیج گفت: ما زمانی می توانیم مدعی حرکت به سمت اقتصاد مقاومتی باشیم که خانه و زندگی خود را از سبک زندگی غربی پاک کنیم.
حمید رضا زندی که در جمع فعالان سایبری استان بوشهر سخن می گفت اظهار داشت: ماوقتی حتی در خرید پوشاک خود نیز به سمت کالای خارجی می رویم نمی توانیم مدعی عمل به فرمایشات رهبر معظم انقلاب باشیم.اقتصاد مقاومتی در بستر تولید داخلی و بی نیازی از دیگر کشورها شکل می گیرد. این اقتصاد به معنای ریاضت یا نخوردن و نپوشیدن نیست بلکه به معنای درست استفاده کردن است. وقتی بعضی از ماها هر سال لوازم خانه خود را نو می کنیم، وقتی در خرید پوشاک دقت کافی نداریم که حتما تولید داخل باشد و وقتی پسر یا دختر خود را با مارک های گران قیمت خارجی به خانه بخت می فرستیم چگونه می توانیم به افزایش قدرت داخلی امیدواریم باشیم؟
مدیرقرارگاه سایبری بسیج افزود: جامعه ما یکی از پرمصرف ترین جوامع دنیاست. در مصرف برق و آب تقریبا رکورددار شده ایم در حالی که حتی در کشورهای ثروتمند نیز این همه اسراف انجام نمی شود حال چگونه می خواهیم قدرتمند شویم؟ اصلا کدام ملتی پس از پرمصرفی و اسراف و تبذیر به قدرت رسیده است؟
وی به یک حدیث از امام علی علیه السلام اشاره کرد و گفت: امیر المومنین می فرمایند: کسی که به زیاده روی افتخار کند ، با تنگدستی خوار و زبون می گردد. حال ما باید ببینیم چقدر این حدیث در مورد ما صادق است . آیا واقعا در رفتارمان از اسراف و هدر دادن سرمایه های ملی پرهیز می کنیم یا این که فقط در شعار دادن توانمند هستیم؟
زندی با بیان اینکه کسی که به تولید و خرید کالای داخلی بی اعتنا باشد نمی تواند مدعی اقتصاد مقاومتی باشد گفت: الان ما شعار خرید کالای ایرانی می دهیم آنوقت در رسانه ملی هر روز کالاهای مارک داری خارجی را تبلیغ می کنند واخیرا هم حتی نام کشور سازنده را به عنوان یک مزیت برای فروش کالا ذکر می کنند. تمام شهر از تابلوهای محصولات خارجی پر شده و این درحالی است که همان کالا در داخل کشور تولید می شود و کارخانه های ما به دلیل عدم توان رقابت تبلیغاتی نمی توانند با کالای مشابه خارجی رقابت کنند.
وی ادامه داد: من نمی گویم درهای کشور را ببندیم و انحصار تولید را به یک کالا بدهیم اما می توانیم حداقل در تبلیغات کالای ایرانی تخفیفات و مزایای خاص قرار دهیم. مثلا چرا فلان موسسه اعتباری باید خودروی خارجی را برای جایزه خود انتخاب کند؟ یا این که چرا باید کالاهای الکترونیکی داخل که اتفاقا توان رقابت با نمونه خارجی را هم دارند مهجور بمانند؟ چرا باید خرید جهیزیه ایرانی برای خانواده ها یک فرهنگ نباشد؟
مدیر قرارگاه سایبری بسیج افزود: این که برخی از کالاهای ما ممکن است کیفیت نمونه خارجی را نداشته باشند قابل قبول است اما اولا ما باید ببینیم از یک محصول چه کیفیتی را انتظار داریم و دوم این که بدانیم همه کشورها برای قدرتمند شدن همین مسیر را طی کرده اند، آنها هم محصولات خود را مصرف کرده اند تا تولید کننده نیز دانش و کیفیت خود را بالا برده و حتی به دیگر کشورها صادرات داشته است.
زندی گفت: اقتصاد مقاومتی تنها با حرف شکل نمی گیرد بلکه مسئواین و قانون گذاران باید برای این مساله تصمیم جدی بگیرند و تشویق ها تنبیه های لازم را بر بازار اعمال کنند.
وی افزود: کشوری که به اذعان همگان بهترین شرایط را برای کشاورزی دارد چرا باید سالانه چندین میلیون تن گندم و برنج وارد کند؟ چرا باید 70 درصد منابع آبی خود را هدر دهد؟ چه کسی باید برای جلوگیری از هدر رفتن منابع اب در این کشور اقدام کند؟ چه کسی باید قانون وضع کند و به آن عمل کند؟
زندی با بیان اینکه عمده مشکل کشور منابع مالی نیست اظهار داشت: ضعف مدیریتی مهمترین مشکل کشور ماست و متاسفانه بازی های سیاسی و اختلافات جناحی و گروهی ما را به خود مشغول داشته و اجازه نمی دهد به مسایل اصلی توجه کنیم و متاسفانه باید بگویم دشمن هم همین را می خواهد و برای همین برنامه ریزی می کند.
مدیر قرارگاه سایبری بسیج تصریح کرد: دوره این که در پایان هر سال بنشینیم و بگوییم برای تحقق فرمایشات رهبری چه کردیم گذشته است و دیگر بسیجیان و فعالان رسانه ای اجازه نمی دهند دغدغه های رهبر انقلاب در پس شعار و سخنرانی و گردهمایی گم شود .
وی گفت: نمی شود رهبری موضوعی را مطالبه کنند و آخر کار هر کس بگوی: "کی بود کی بود، من نبودم". بسیجیان و دلسوزان کشور اجازه تکرار این سناریو را نمی دهند و از این پس مسئولان بر طبق آمار و به طور دقیق در مورد هر مشکلی که باعث ضعف قدرت درونی نظام شده است باید پاسخگو باشند.
زندی تصریح کرد: فعالان رسانه ای کشور خواهند پرسید که چرا بخش عظیم منابع آبی کشور هدر می رود. چرا برخی وزارت خانه ها چند هزار قلم کالای خود را از خارج وارد می کنند. چرا با این همه آب و زمین قابل کشت ما همچنان وارد کننده گندم هستیم؟ چرا وقتی بخش زیادی از لوازم الکترونیکی در داخل تولید می شود باید تبلیغات کالاهای خارجی دیوارهای شهر را پوشانده باشد؟ چرا باید بین تولید کننده و مصرف داخلی فاصله بیشتر از تولید کننده خارجی و مصرف کننده داخلی باشد؟ چرا در کره جنوبی کسی حق ندارد کالای خارجی بخرد اما در کشور ما خرید حتی جهیزیه ایرانی هم نهادینه نشده است؟
