دلیل اصلی تشکیل NGO خلبانان هوانیروز اصفهان، دلجویی و ارج نهادن به دلاورمردان جنگ بود
سرهنگ بازنشسته خلبان محمدعلی حسین یار ظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری صدای جویا در اصفهان اظهار کرد: در سال ۱۳۵۳ وارد آموزشگاه افسری ارتش و در سال ۵۴ به دانشکده خلبانی هوانیروز منتقل شدم.
وی افزود: پس از طی دوره‌های خلبانی ۲۱۴ و نیز دوره تخصصی خلبانی تیم تجسس و نجات هوایی در سال ۵۸ به سرپرستی تیم تجسس و نجات هوایی مرکز آموزش هوانیروز منصوب شدم.
عضو هیات رئیسه سازمان مردم‌نهاد خلبانان
بازنشسته هوانیروز اصفهان تصریح کرد: ضمن انجام وظایف آموزشی در مرکز آموزش
اصفهان، در صحنه‌ی حساس نبرد و نیز در عملیات سراسری تثبیت حمله دشمن در
سال ۵۹ در محضر سرهنگ بازنشسته خلبان رضا علی کلانتری حضور فعال داشتم و
ایفای نقش کردم.
وی بیان داشت: در سال‌های ۶۴ تا ۶۹ نیز از گروه سوم رزمی هوانیروز در کرمان
ادامه خدمت دادم و در سال ۶۹ دوباره به مرکز آموزش هوانیروز اصفهان آمدم
تا ادامه خدمتم را در کسوت استادخلبانی انجام دهم و در سال ۱۳۸۳ پس از سی
سال خدمت به شرف بازنشستگی نائل شدم.
وی با بیان اینکه بعد از پیروزی انقلاب برای انجام ماموریت در اقصی نقاط میهن عزیزمان ایران اعلام آمادگی کردم، گفت: پاییز و زمستان سال ۵۹ را همراه سرهنگ کلانتری در جنوب بودم، در تثبیت دشمن و جلوگیری از نفوذ در محور اهواز – سوسنگرد – بستان پرواز می‌کردیم و با تیم پروازی شهید خلبان قلخانی (خلبان کبرا) و سرتیپ خلبان جانباز اسفندیار مرادی (خلبان کبرا) اجرای آتش می‌کردیم و همزمان به نیروهای زمینی، مهمات و امداد نیز می‌رساندیم.
حسین یار با اشاره به یکی از جان‌سوزترین صحنه‌های نبرد، خاطرنشان کرد: نجات جان خلبان مرادی بود که در کشاکش نبرد مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در میانه نیروهای دشمن سقوط کرد.
وی ادامه داد: در آن لحظات پر خطر و حساس پرواز کردم و در کنار بالگردش وی به زمین نشستم و به یاری خدا او را از آتش بیرون کشیدیم.
عضو هیات رئیسه سازمان مردم‌نهاد خلبانان هوانیروز اصفهان با بیان اینکه در سال‌های ۶۱ تا ۶۴ در جنوب پرواز کردم و در بدر و خیبر و قادر و دیگر عملیات‌ها از اصفهان به پشتیبانی آتش پایگاه هوانیروز مسجد سلیمان رفتم، گفت: از سال ۶۴ از پایگاه هوانیروز کرمان به غرب و جنوب رفتم. در عملیات‌هایی همچون بیت المقدس، نصر و کربلای ۱۰ در غرب همراه دیگر خلبانان هوانیروز ارتش شرکت کردم و در سال ۶۷ به رتبه استادخلبانی رسیدم و از سال ۶۹ بار دیگر در سنگر آموزش خلبانان جوان میهن به خدمت ادامه دادم.
وی با تاکید بر اینکه این امر خیلی مهم است، که نسل امروز ضرورت‌های کشور را در حوزه دفاعی و نقش قدرت را در بازدارندگی هجوم دشمن بداند، متذکر شد: اینکه نسل امروز بداند چه چیزی باعث شد هجوم سراسری و ناجوانمردانه دشمن درهم‌شکسته شود و امنیت پایدار بماند بسیار حائز اهمیت است.
حسین یار با اشاره به هدف اصلی تشکیل نخستین (NGO) خلبانان هوانیروز ارتش در استان اصفهان گفت: اگر بخواهیم به دلیل اصلی تشکیل این سازمان در اصفهان اشاره‌کنیم باید بگویم ما متوجه شدیم کارهای سرنوشت‌سازی که پیش از جنگ و در دوران جنگ تحمیلی و بعد از آن زمان به همت ارتشیها در کشور انجام شد به دست فراموشی سپرده‌شده است. باید به آقایانی که آن روزها را فراموش کردهاند بگوییم یادتان نرود بر ما چه گذشت؟ فردایی هم وجود دارد. ارتش ما پیش از آغاز جنگ یک تنه مقابل دشمن بعثی ایستاد.
وی بیان داشت: ما نگاه کردیم کسی نمیآید از یک بیماری که بر اثر شرایط سخت جنگ در بستر افتاده یا افسرده شده است، عیادت و دلجویی کند، خودمان آستین بالا زدیم و از هم‌رزمانمان حمایت کردیم، دلشان را به دست آوردیم.
وی اضافه کرد: تا دیروز فقط زمانی دورهم جمع میشدیم که یکی از ما فوت میکرد و میرفتیم جنازهاش را از روی زمین برمیداشتیم، اما در چند سال اخیر با تشکیل نخستین سازمان مردم‌نهاد خلبانان هوانیروز ارتش در اصفهان خودمان دست محبت بر سر یکدیگر میکشیم.
عضو هیات رئیسه سازمان مردم‌نهاد خلبانان هوانیروز دلیل اصلی تشکیل سازمان مردم‌نهاد خلبانان ارتش در اصفهان را دلجویی و ارج نهادن به دلاورمردان جنگ عنوان کرد و اظهار داشت: قهرمانان ما در دوران جنگ الان در گوشهای از خانههایشان افسرده شده و داروی آرام‌بخش میخورند! چون نه از نظر مالی تأمین هستند و نه از نظر روحی.
انتهای پیام/ج
